'Wij willen een goede zorgpartner zijn'
Tien jaar lang werkte Irma Jeremiasse als transferverpleegkundige in een ziekenhuis. Die ervaring aan de ‘verwijzende’ kant, komt uitstekend van pas in haar huidige rol als ketencoördinator bij Laurens. Eén van Irma’s belangrijkste speerpunten: een effectieve wisselwerking tussen verwijzers, waaronder ziekenhuizen, en Laurens. Waarom is dat zo belangrijk voor goede zorg?
Irma heeft als belangrijkste taak om een goede relatie te verzorgen met verwijzers. ‘Wij willen een goede zorgpartner zijn, die de juiste informatie en zorg levert. Aan doorverwezen patiënten, maar ook aan andere partijen in de zorgketen, zoals ziekenhuizen en huisartsen. Maar ook collega-zorgaanbieders in Rotterdam. Een groot deel van het werk dat ik doe is daarom relatiebeheer. Des beter de onderlinge relatie is, des beter de uiteindelijke zorg voor de klant.
 |
Informatie-uitwisseling is essentieel. |
De relatie met ziekenhuizen is in het bijzonder belangrijk omdat zij een leidende rol hebben in het verwijzen van patiënten naar zorgaanbieders zoals Laurens. Irma vertelt: ‘Indien nodig voor een patiënt, benaderen zij ons voor een opname. Informatie-uitwisseling is essentieel, omdat er bij doorverwijzing naar elders veel komt kijken. Voor welke zorg komen patiënten in aanmerking? Welke kosten worden vergoed? Welke wet- en regelgeving is van toepassing? Dat is allemaal aan voorwaarden gebonden.’
‘Ik onderhoud als ketencoördinator daarom veel contact met ziekenhuizen. Ik ga bij ze op bezoek of spreek ze telefonisch om ze up-to-date te houden van financieringsstromen, indicaties en andere regels rond het beoordelen van de urgentie van de hulpvraag. Ik wil graag met ze meedenken en samen naar gepaste oplossingen zoeken voor de patiënt.’
In haar eerdere werk als transferverpleegkundige bij het Ikazia Ziekenhuis in Rotterdam deed ze daar al de nodige ervaring in op. Een transferverpleegkundige is verantwoordelijk voor de nazorg van patiënten die vanuit een ziekenhuis met ontslag gaan. Hiervoor moet thuiszorg en eventuele hulpmiddelen geregeld worden of bijvoorbeeld een opname in een zorginstelling voor revalidatie of herstel van de patiënt.
Dat betekent dat ze ook druk is met het helpen bij “complexe” gevallen. ‘Dan ga ik in overleg met collega’s die hetzelfde werk doen, maar dan elders. Dat betekent dagelijks intensief contact heb met ziekenhuizen. Soms is zo’n (ver)plaatsing best ingewikkeld. Bijvoorbeeld omdat er verzekeringskwesties meespelen. Zorg en financiering zijn hoe dan ook altijd verbonden. Daar weten we gelukkig veel van, net als van de diverse toegangsloketten en wettelijke kennis.’
Ik ben continu aan het sparren over hoe de keten beter georganiseerd kan worden.
‘Ik probeer alle beschikbare informatie te koppelen, omdat dan het hele proces soepeler verloopt. En ook omdat het wederzijdse voordelen oplevert. Een goede wisselwerking bijvoorbeeld, en die kruisbestuiving is interessant. We kijken altijd waar verbetering mogelijk is, dat mag altijd worden aangegeven. En we zorgen dat wat we vertellen altijd inhoudelijk sterk is, want die mensen zijn zo druk. Daar moet je ook rekening mee houden.’
Als ketencoördinator heeft Irma een voortrekkersrol in het leggen van verbindingen tussen al die partijen. ‘Ik ben continu aan het sparren over hoe de keten beter georganiseerd kan worden. Zodat iedereen zo goed mogelijk zijn werk kan doen. Daarom heb ik al voor het hele jaar overleggen gepland staan. Hiermee doe ik de voorzet, maar uiteindelijk moet heel Laurens mee.’
Dat betekent dat ze zoveel mogelijk het overzicht over alles en iedereen houdt. En kijkt ze of het intern goed wordt opgepikt. Daarbij is het niet alleen belangrijk wat je vertelt, maar ook hoe. Want ‘de gunfactor is ook belangrijk.’
Wat betekent langer thuisblijven voor de toekomst?
Irma kijkt vanuit haar rol kritisch naar de ontwikkelingen. ‘Er is sinds drie, vier jaar een omslag gaande. De verzorginghuisstructuur (wet op de langdurige zorg, red.) is gekanteld. Mensen moeten langer thuis blijven en dat is best een beetje doorgeslagen. Voor mensen die 24 uur per dag zorg nodig hebben werkt thuiszorg niet en het is financieel ook niet handig. Wat dit betekent voor de toekomst? Daar mag van mij een discussie over komen. Mensen hebben namelijk zelf geen regie meer. Ik vind dat je het per geval moet bekijken.’
Je merkt aan alles dat Irma zich met hart en ziel inzet om de zorg nog beter te maken. Niet alleen bij Laurens, maar in de gehele breedte. Niet voor niets is ze ook betrokken bij ‘Kwetsbare ouderen Rotterdam’ en heeft ze de ambitie om de loketten die vanuit de overheid over zorg gaan, te verbinden. ‘Dat zijn drie potjes die onafhankelijk van elkaar worden benut. Dat moet efficiënter kunnen.’