Een nieuw jaar maken voor de zorgers
Jet Sol, Rotterdamse documentaire- en programmamaker (o.a. Ouwe Dibbes en Over corona gesproken), presentatrice en schrijfster, heeft een groot hart voor de zorg. In haar columns voor Laurens deelt zij haar persoonlijke ervaringen en kijk op de ouderenzorg.
Wacht niet op een mooie dag maar maak er een. Ik las het laatst ergens, er stond alleen niet bij wie de schrijver was. Hoe zou dat werken dacht ik ‘een mooie dag maken in plaats van erop wachten’.
Vrijwel direct gingen mijn gedachten richting al die zorgmedewerkers die zich de afgelopen jaren helemaal de schuimbekkende blubber hebben gewerkt. Dat was al zo voordat de pandemie uitbrak, dat zou je bijna vergeten, maar daarna werd er nog een royale klodder werkdruk bovenop gekwakt. Alstublieft, en maak er ondanks alles maar weer een mooie dag van want we willen er niet op wachten dacht ik een beetje cynisch.
De zorg steunt, zucht, piept en kraakt onder al die last. Oneindig veel bewondering heb ik voor al die rotsen in de onstuimige branding. Al die zorgmedewerkers die maar keihard hun stinkende best blijven doen om mensen te helpen en beter te willen maken. Wat er ook gebeurt, wie je ook bent. En al die maatregelen die steeds maar weer worden veranderd. Dan kun je spreken van volk met een heel stevig karakter en een flexibiliteit van een Cirque du Soleil acrobaat, die koste wat het kost patiënten wil helpen. Dat soort medewerkers moet je toch koesteren?
Je zou willen dat ambtenaren die een einde moeten maken aan die lelijke toeslagen affaire ook zo met hart en ziel zouden werken aan een oplossing. Zich ook zo verantwoordelijk voelen voor het werk dat ze doen. Dan was het eergisteren opgelost vermoed ik. Want die zorgers wachten niet op een mooie dag, die proberen met man en macht er elke dag weer een te maken voor iedereen die het nodig heeft. Met veel te weinig handen. Elke dag weer.
En met zorgmedewerkers, ik wil het gezegd hebben, bedoel ik zeker ook al die lieve vrijwilligers en de zwoegende mantelzorgers. Die wens je toch een veelvoud toe van alles wat ze zouden verlangen? En dan nog een beetje meer. Met een nieuw jaar in het vooruitzicht is het traditie om terug te kijken en vooruit te wensen.
En wensen hebben we allemaal. Ook ik heb ze. Ik wens al die zorgers een nieuw jaar, waarin ze eindelijk de waardering krijgen die ze verdienen. En eigenlijk zou ik willen zeggen, laten we niet wachten op een mooi jaar, maar laten we er een maken. Voor iedereen maar vooral voor al die mensen die zo hard in de zorg werken.
